Skręcony staw skokowy

Środa, 23 stycznia 2013 · dodano: 23.01.2013 | Komentarze 5

Pytałem sam siebie wczoraj "A jutro rano?"...
W 3/4 trasy do pracy wpadam w poślizg. Próbuję ustawić maszynę w gęstym rozjeżdżonym śniegu, a pod spodem lód. Rower pochyla się na lewą stronę, a wtedy lewą stopą podrywam tylne koło w górę i w bok i już łapię pion, ale przednie koło jeszcze kilka centymetrów ślizga się po lodzie drapiąc go kolcami. Upadam jednak z niewielkim rozpędem i natychmiast zbieram się. Czuję jednak lekki ból w kostce. Wsiadam na rower i jadę dalej w znanym mi kierunku. Odczuwam szarpanie w lewej kostce, ból nasila się i ustaje. Do celu niedaleko. Wjeżdżam w bramę firmy, a na podwórzu głęboki rozjeżdżony śnieg. Staw skokowy boli naprawdę. Rezygnuję z dalszego wysiłku w głębokim śniegu i do wejścia firmy rower prowadzę za uzdę jak nigdy dotąd. O 12.00 zwalniam się z pracy gdyż ból nasilił się tak bardzo, że nie mogę już nawet ustać. Kolega odwozi mnie do domu swoim samochodem razem z rowerem. Po południu inny kolega i moja żona zawożą mnie na ostry dyżur. Tam dowiaduję się, że na szczęście staw skokowy lewej nogi jest tylko skręcony i naderwana torebka stawowa. Emocje opadły, gdy dowiedziałem się o tym, gdyż złamanie tego stawu mogło by wyeliminować mnie z jazdy rowerem na cały rok, a tego nie mogę sobie wyobrazić. Trudno mi wyobrazić sobie trzy tygodnie braku kontaktu z Garym i potem jaszcze jakiś czas rehabilitacji, ale trudno, taki los. Przymusowy odpoczynek i tyle. Łatwiej jednak będzie odrobić kilka tygodni strat niż cały rok. Mam usztywnioną kostkę i leżę i leżę, leżę...